Από τη βιβλιοπαρουσίαση της ποιητικής συλλογής του Γρηγόρη Νιόλη

Μια διαφορετική βραδιά στο ΕΚΤΟΣ των ΤΕΙΧΩΝ ζήσαμε προχτές Δευτέρα, 9/12, στην παρουσίαση της συλλογής ποιημάτων και χαρακτικών -με τίτλο ΖΗ- του Γρηγόρη Νιόλη.

Μια βραδιά ζεστή, συγκινητική,αλλά και ιδιαίτερα πλούσια σε περιεχόμενο, καθώς και οι δύο ομιλητές έθεσαν -πάντα με αφορμή το βιβλίο- πολύ περισσότερα ζητήματα πέραν της στενά «λογοτεχνικής» προσέγγισης, αλλά και μακριά από την αστική αντίληψη «μεταχείρισης» και χρήσης της ποίησης και της τέχνης γενικότερα. Προφανώς, συνέβαλε καθοριστικά το ίδιο το περιεχόμενο των ποιημάτων του Γρηγόρη, αλλά και η δομή, ο ρυθμός και η ικανότητά τους να γεννούν εικόνες «σαν σινεμά»… Σαν μια ρετροσπεκτίβα της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας, τα πιο εμβληματικά της γεγονότα – με προεξάρχον το Πολυτεχνείο – αλλά και οι διαδρομές της Αριστεράς πέρασαν μπροστά στα μάτια μας. Μέσα από το ίδιο του το βίωμα που έκανε ποίηση, με την δική του πάντα ζωντανή και φρέσκια πολιτική ματιά, τα ποιήματα του Γρηγόρη συνδέουν το χτες με το σήμερα αυτόματα και με την συγκίνηση που τους πρέπει. Την δύναμη της ποίησής του απογείωσε η ανάγνωση της Νικολέττας Παναγιώτου, δίνοντας τη σκυτάλη στους ομιλητές, την Βαγγελιώ Δερμιτζάκη και τον Νίκο Κυριακίδη. Συμπληρώνοντας ο ένας τον άλλο, έδωσαν τη δυνατότητα να ξεδιπλωθεί ένας πολύ ενδιαφέρων και επίκαιρος προβληματισμός γύρω από την λογοτεχνία, την τέχνη και τη σχέση τους με το παρελθόν, τις παρακαταθήκες, τα οράματα, τα κινήματα και αυτή την ίδια τη φλόγα για επανάσταση. Και με τα λόγια του ίδιου:

Πενήντα χρόνια πέρασαν
Κι όμως η μέρα αυτή είναι καρφί
Στα μάτια σας κουφάλες…
Εχετε δίκο, ναι έχετε δίκιο
Γιατί κάτω απ΄τα τείχη
Υπάρχουν υπόγειες σήραγγες
Από κει ξετρυπώνουμε τις νύχτες
Να υπερασπιστούμε το πράσινο των Εξαρχείων
Το κόκκινο στο βάθος του ουρανού
Τα συντρόφια μας στη ΒΙΟΜΕ
Και στη Μαλαματίνα…